Zimowe wzmocnienia - Sławomir Szary nowym zawodnikiem Unii

2020-02-06 15:24:46, wyświetleń: 1013 150 występów w Ekstraklasie, 23 sezony w seniorskiej piłkce, udział w Pucharze UEFA Intertoto - do kadry LKS Unii Książenice dołączy Sławomir Szary.

Sławomir Szary poprzednie lata spędził w Pniówku Pawłowice Śląskie. Wcześniej występował m.in. w Odrze Wodzisław, Piaście Gliwice, Olimpii Elbląd, Energetyku ROW Rybnik. Nasz nowy defensor urodził się 31 lipca 1979. Jest wychowankiem Naprzód Rydułtowy. Posiada również licencję trenerską UEFA A. Serdecznie witamy na pokładzie Unii Książenice.

Zapraszamy do przeczytania wywiadu z naszym nowym zawodnikiem.

Witamy Cię w naszym klubie! Powiedz co sprawiło, że zdecydowałeś się zasilić szeregi Unii w zimowej przerwie? Kto okazał się tak przekonujący? Dlaczego nasi ligowi rywale nie mają szans oglądać Cię w swych barwach?
Zdecydowanie osobą która sprawiła, że pojawiłem się w Książenicach jest Marcin Koczy. Przede wszystkim dla mnie jako wciąż jeszcze czynnego zawodnika najważniejsze jest, aby to trener był zainteresowany moją osobą. Nie bez znaczenia oczywiście był również fakt, że w zespole Unii spotkałem wielu kolegów z boiska.

W ostatnim wywiadzie dla śląskiego sportu czytaliśmy, że rundą rewanżową sezonu 2019 / 2020 chcesz pożegnać się z ligowymu boiskami w roli zawodnika. Czy jeśli Unii udałoby się awansować, brałbyś pod uwagę pozostanie w klubie, by pomóc nam w zmaganiach w wyższej klasie rozgrywkowej?
Jest wielce prawdopodobne, że rundą wiosenną pożegnam się z boiskami jako zawodnik, choć nie wykluczam, że podejmę tą decyzję dopiero za kilka lat. Dopóki forma fizyczna dopisuje i dopóki gra sprawia mi przyjemność to chcę grać, mimo iż posiadam licencję trenerską UEFA A. Najważniejsze jednak, że to nikt inny tylko ja sam zadecyduję kiedy skończę z czynną grą w piłkę. Reasumując - wiosenny wynik końcowy zespołu nie będzie determinował mojej decyzji co do dalszej gry.

Jesteś już po kilku jednostkach treningowych naszej drużyny. Co możesz o tym powiedzieć?? Jak oceniasz przygotowanie drużyny do rundy rewanżowej? Czy coś Cie zaskoczyło w naszej drużynie?
Już po kilku jednostkach treningowych mogę śmiało powiedzieć, że trener Koczy nie jest osobą z przypadku na tym stanowisku. Jakość treningów jest naprawdę bardzo wysoka, poza tym atmosfera panująca w drużynie zachęca do udziału i pełnego zaangażowania w zajęciach, a wiem, że na poziomie amatorskim czy półamatorskim nie jest to łatwe zadanie dla trenera. Z kolei sama pozytywna aura nie bierze się z niczego - trzeba umieć tworzyć dobre relacje między ludźmi, a wiemy, że każdy zawodnik to inny charakter i nie jest to sprawą łatwą. Jak widać z tą sferą poradzono sobie w Książenicach wzorowo i oby tak było dalej, bo gra na tym poziomie ma być przede wszystkim przyjemnością.

Kibice Unii (choć nie tylko) szanują piłkarzy nie za to ile mają lat, z jakich klubów się wywodzą, jaka jest ich przeszłość, ale za postawę na boisku, poświęcenie, zaangażowanie i pracowitość. Gdybyś miał dokonać takiej samooceny co i dlaczego jest Twoim atutem?
Trochę już w piłce przeżyłem i wiem czego oczekują kibice. Jako zawodnik nie wyobrażam sobie sytuacji, abym miał wyjść na mecz nie mając chęci go wygrać (wówczas wolałbym poleżeć w hamaku w ogrodzie). Sport wiele mnie nauczył i ukształtował jako człowieka i przedstawię się kibicom po prostu swoją postawą na boisku - niczego przy tym nie obiecując, ponieważ kieruję się w życiu zasadą, że realne działania są cenniejsze od składanych obietnic. Poza tym obietnice w sporcie to mrzonka...

I na zakończenie trochę statystyk - 150 występów w Ekstraklasie, 5 ostatnich sezonów w Pniówku Pawłowice, najwyższa wartość rynkowa 475 tys. €.
Co możesz do tego dodać? Jak Cię scharakteryzować? Czego możemy się po Tobie spodziewać?
Rzeczywiście niewielu jest jeszcze kolegów z mojego pokolenia czynnie grających w piłkę. Obecnie już 23 sezon występuję w zespołach seniorskich. Kilkanaście sezonów spędziłem jako zawodowiec.
Mam tu na myśli Ekstraklasę i 1 ligę, bo 2 liga Polska to poziom totalnie amatorski, z wyłączeniem może 3-4 zespołów.
Przeżyłem na boiskach wiele pięknych chwil (wieloletnie występy na poziomie Ekstraklasy, udział w Pucharze UEFA INTERTOTO, awanse do wyższych lig) jak i smutnych jakimi były napewno spadki czy jedyna poważna kontuzja jakiej doznałem grając w piłkę. Mając tak duże doświadczenie służę młodszym kolegom dobrą radą na boisku, bo wiem, że ta bywa cenniejsza od mojej dobrej interwencji. Myślę, że moją największą wadą może być fakt, że czasami wymagam i oczekuję od kolegów z zespołu zachowań ponad ich możliwości, a w końcu od kilku ładnych lat funkcjonuję już na poziomie amatorskim czy półamatorskim, gdzie jak wcześniej mówiłem gra ma być przede wszystkim przyjemnością - jednak po prostu nie lubię przegrywać.